Feilmerka liljer

På hagemessa i år kjøpte eg ein haug med liljeløk for ein billig penge (billigsalg ein time før stengetid). Løkane vart selde i lausvekt nærmast, golvet var fullt av pappkassar med etikett pålimt sånn litt på halv åtte. Eg hadde dårlig tid og ingenting å notere med, så eg plukka løkar i spekteret kvitt-rosa-rødt for at det ikkje skulle bli fargekræsj i bedet. To av liljene var rosa, tre av dei rekk nok ikkje å sprette ut og resten ser sånn ut:

Vel er dei fine, men eg treng i grunnen ikkje så mange like... Her er dei som blei rosa:

Elles blomstrar også liljene 'Casablanca' no, den syns eg er heilt nydelig. Den rosa 'Stargazer' er avblomstra, den var også fin.

I fjor fekk eg bytteløkar av tigerlilje på Hagegal, dei blomstrar no og er også feiande flotte. Massevis med bulbillar på dei som er gitt vekk til venner og kjente, enkelte av bulbillane spirte allereie mens dei hang på stilken!

Andungane har vokse kjempemasse, dei har flytta ned i kjellaren og får kome ut og lufte seg litt kvar dag. Mannen i huset er i full gang med å planlegge andehus, så det ser ut til at dette blir permanente innbyggjarar i Blåbærhagen.

Me veit ikkje kjønn enno, hvis det er ein av kvar må me nok bytte ut andriken slik at me kan ha eit avlspar som ikkje er sysken. Moskusand skal vere svært godt til kjøt, så kanskje me blir sjølvforsynte med andesteik neste år? Ein ting er sikkert: ingen av desse to skal hamne i gryta, til det har me fått dei litt for nært innpå... Dei har blitt kjæledeggar for heile familien, og fotfølger oss rundt i hagen. Veldig kos for store ogs små.

Nytt blant folk og fe

Hagen har blitt forsømt, oversvømt og herja med av vinden sidan sist, likevel er det så frodig og fargerikt som det ikkje har vore heile sommaren. Eg velger å tenke at det er fordi eg la eit godt grunnlag tidlegare i år, så får det heller vere at eg ikkje heilt klarar å ta meg av den skikkelig no. Det blir familieforøkning her i januar, og nestemann gjør seg allereie godt bemerka gjennom vond rygg og skranglete bekken. Neste vår og sommar blir altså tilbrakt heime i permisjon, og då har eg store planar for hagen!

Me har fått nye innbyggjarar i Blåbærhagen, desse to her:

Søstra mi har moskusender, og dei klekte eit kull ungar for ca to veker sidan. Den eine ungen klarte ikkje å komme seg på beina, og blei dermed verande igjen i reiret når mora og syskena fór ut. Me tok med oss andungen og gav ho litt kjærleik, omsorg og stell og det gjorde susen, gitt! No pilar ho rundt som ei lita mus, likar å sitte på skuldra og nappe litt i øyret. Ho trudde nok ho var ein av oss, og likte svært dårlig å bli sett tilbake i pappkassen sin mutters åleine etter ei lita kosestund. Men så mykje skit som dei legg igjen etter seg er det ikkje snakk om å ha frittgåande ender inne i huset... Så etter ei veke fekk me sendt hit eit av syskena, den gule. Me trur det er ein hann, nebbet hans er mykje større. Så no bur dei to i ei pappkasse på badegolvet, og på ettermiddag og kveld tar me heile kassen ned i stova så dei får litt selskap. Dei er heilt tamme begge to og trivst i fanget. Snart er dei store nok til å flytte ut, men me er vel litt utsikre på kva me skal gjere med dei. Skal me beholde dei eller sende dei heim att til garden? Det renn ein bekk over nabotomta her, perfekt plass for ein andedam... Og moskusender er jo kjent som gode sneglejegarar, eg har sjølv sett foreldra til desse to ta for seg av dei brune. Spørs om ikkje det blir ei lita andestamme i Blåbærhagen i framtida.

Nokre glimt frå hagen:

Raud kvann i det raud-gule bedet

Knallblå kinesisk ridderspore

Ferien over

Sommarferien er over, regnet hamrar mot taket og vinden bles surt rundt nova. Me driv med barnehagetilvenning for tida, eg er heime eit par timar mens veslepionen gjer seg kjent i nye omgivnader åleine. Me er heldige med at barnehagen ligg rett nedi hogget, den er ny og fin og har eit stort uteområde. Men eg ser at dei nyplanta frukttrea og bærbuskane har fått tett beskjæring av våre gamle venner hjortane... I Blåbærhagen har derimot hjortegjerdet gjort jobben i sommar, fleire gongar har me sett udyra snike seg langs utsida men inn kjem dei ikkje. Og kjøkkenhagen er adskillig betre i år også, når den har fått stå i fred. Men sukkerertene er treige. Eg måtte så nye etter ei uheldig hønseepisode i vår, nyspirte erter smakar jo sikkert veldig godt for ein flokk fjørfe på vandring.

I ferien har me vore mykje på farta, småturar hit og dit med eit par dagar heime i mellom. Så det har ikkje blitt gjort mykje i hagen, men noko er det jo alltid. Her står ein svær, gammal duftskjærsmin som var meir eller mindre velta utover utetrappa vår. Den trengte sårt å tynnast i, men eg hadde ikkje hjerte til å gjøre det før blomstring. Slik såg den ut for nokre veker sidan:

Heile hagen var parfymert, og det var eit vakkert syn. No står det berre litt igjen, eg håpar den rekk å sette nye skudd i år slik at det er håp om litt blomstring neste sommar også.

Elles har eg grave opp løk. Krokus, påskeliljer, pinseliljer og tulipanar. Her har stått masse klynger rundt om kring plenen, og dei trengte å delast. Når eg grov dei opp viste det seg jo at det var enorme mengder, så no har eg kjellaren full av løk og funderar på kor eg skal sette dei. Trur beint eg må kjøpe med ein løkplantar, for eksempel denne?

Blomstring i juli

Jada, det er ikkje lett å få tid til innlegg. Og no er eg egentlig for trøtt til å skrive, så det blir i staden bilderas av planter som blomstrar no (og bilda er som vanleg finast i stor versjon, så klikk gjerne på dei). Eg byrjar med to peonar, ein har eg hatt i fleire år og no blomstrar den endeleg. Eg huskar ikkje kvar den kjem frå. Den andre kjøpte eg på haustsalg i forfjor, den har namn men eg huskar det ikkje nett no. Eg synest særleg den kvite er nydeleg, den duftar også. Og eg må innrømme at eg likar desse koppforma, halvfylte betre enn dei dei heilfylte bustehovuda...

To kvite; Anemone rivularis er så fin med dei blå støvbærarane (men du må kikke godt etter for å sjå dei, blomen er liten...) og den fylte knollmjødurten (Filipendula vulgaris) er også vakker. Den siste fekk eg hos den største eksentrikaren i parsellaget eg var med i før. Og det var mange av dei (eksentrikarar altså) så det seier ikkje så reint lite.

To favorittar her også, Knautia macedonica har ikkje noko norsk namn såvidt eg veit, den anbefalar eg på det sterkaste! Mine sådde eg sjølv for ein del år sidan og no er det fine tuer med hundrevis av raude knappar på høge stilkar. Blomstrar lenge gjer dei også. Den blå er ei lerkespore men eg veit ikkje kva for ei. Omlag 50 cm høg, lysegrønt bladverk med raude flekkar på. Knall blåfarge.

Alle desse veks i same bed, eg prøver å halde det i kjølige blå- rosa- og lillafarger. Her står også denne veldig sartblå ridderspora, eg meiner den er kjøpt som Delphinium delavayi på planteloppemarknad for nokre år tilbake. Attmed den står sporeblomar (Centranthus ruber) i to fargar, sådd frå fargeblanding. I utgangspunktet var det dei knallrosa eg ville ha, men desse to er også fine, ein kvit og ein meir dempa rosa.

Det nye bedet som grensar mot hjortegjerdet og skogen skal vere sterkare i fargane, her er det lov med gult, oransje, raudt, lilla, skarprosa og anna som står til. Her har eg også ein del raudt bladverk. Det er litt tynt i bedet enno, men her er to frodige parti. Det første bildet viser blant anna den sterkrosa sporeblomen frå same frømiks som dei to over, samt eit par ulike Heuchera, ein raudblada kvann, Ajuga 'Burgundy Glow', og eit høgt gras (trur det er Miscanthus floridulus). Bildet til høgre viser ei gul lilje, gul kongslys (Verbascum nigrum), Miscanthus 'Zebrina', Heuchera 'Green Spice' og ein raud oxalis eg planta i fjor som har eksplodert utover heile bedet i år med frøplanter. Ugrasarta, ja, men den fyller fint opp i tomromma og er lett å luke vekk der eg ikkje vil ha den så eg klagar ikkje enno. Den blomstrar med gule, små blomar og eg huskar ikkje namnet nett no.

Så blei det visst litt tekst likevel, men no er det nok for i dag. Håpar eg kjem tilbake med meir snart...

Bilder frå før regnet

Joda, regnet kom og det ser ut til at brønnar og vasslager har blitt fylt godt opp. No blir det visst finver igjen i uoverskueleg framtid. Og temperaturar som minnar meir om sommar enn sur og kald vår. Eg syns at ein del ting i hagen står og stagnerar litt, så eg håpar no at ei god rotbløyte etterfulgt av litt varme vil sette fart på ting. Viser eit par bilder tatt ein solskinnsdag tidlegare i veka:

Heuchera sanguineum (purpuralunrot), Gladiolus communis (trur eg), Viola cornuta (hornfiol), Primula japonica 'Miller's Crimson', Aquilegia 'Nora Barlow', og så eit gruppebilde med to ulike raude heuchera og akeleia 'Ruby Port', og ei julerose i forgrunnen. Visst kler dei kvarandre?
Tillegg: eg syns bildene alltid blir så uskarpe når eg lastar dei opp i Blogger, andre som er plaga med det? Dei er skarpare i stor versjon om du klikkar på dei.

I år har eg planta ein del roser, mellom anna 'Souvenir de Dr. Jamain'. No ser eg at den har små oransje prikkar på blada, er det dette som er roserust? Eg har plukka vekk og kasta dei blada det gjeld, kryssar fingrane for at det ikkje vil smitte vidare.

Dagens bukett og fire storkenebbar

Eg ser at det skjer i år som i fjor; sommaren er her og eg er ute i hagen. Ikkje inne og bloggar. Men over ein månad sidan forrige innlegg - den var litt drøy. Det har jo tross alt skjedd ein del i hagen som burde dokumenterast, hjortegjerdet er ferdig, tre nye bed er anlagt, roser er planta, urtekarm snekra, og meir til. Første kull kjøttmeisar er flydd frå fuglekassa så sommaren er definitivt i full gang sjølv om dei varme temperaturane uteblir. Det har vore fint lenge, men nordavinden er til tider isande. I morgon er det meldt regn og det treng me. Plantene er tørste og brønnen treng påfyll. Slik det er no må veslepionens badevatn resirkulerast i kjøkkenhagen, og me må vaske opp med omhu. Kven skulle tru det var mogleg her i regnbyen? Men no skal det altså kome, regnet, og i mengder til og med. Kanskje det betyr eit par fleire blogginnlegg her frå Blåbærhagen.

Eg tok på meg å lage borddekorasjonar til sommarlunsjen på jobben i går, det er dagfiol og grasløk frå hagen her, og hortensia og skvallerkålblomar (!) knabba frå bakgården der festen fann stad. Det var åtte lave dekorasjonar som dufta vidunderleg, og eg tok dei sjølvsagt med heimatt sidan ingen ville ha dei. No står alle åtte samla i ei stor skål, og eg må seie det er ganske fint...

Og så eit lite utval storkenebbar som blomstrar no:

Geranium phaeum 'Raven'


Geranium phaeum 'Samobor'


Geranium reflexum

Her manglar eg namnet, men det er vel ein cinereum?

Kva blomstrar i mai?

Eg er i hagen så mykje eg kan, kveldane har verkeleg begynt å bli lange no så det går å halde på ei stund etter leggetida til små jenter. April har vore fargerik og full av blomar; påskeliljer, primula, kubjeller, kvitveis. No ser det ut til å vere ei lita pause, ikkje så mykje som blømer hos meg i mai? Det må me endre! Det er mange ting å tenke på når ein anlegger bed, ikkje berre skal plantene passe i lag i forhold til farger, bladverk og høgde, ein må også tenke på blomstringstid slik at ein ideelt sett har noko for heile sesongen. Eg har altså eit lite hol i mai så no må eg fundere på kva som kan tette holet... Tulipanar er jo sjølvsagt openlyst, men kva med staudene?

Her er eit utval frå slutten av april, engkarse (strengt tatt eit ugras men bevares så skjørt og vakkert), marianøkleband (Primula veris), ein rhododendron (me redda den frå grøftekanten, nokon var tydelegvis lei og hadde dumpa den der), aurikkel, raud rosenrot (Rhodiola atropurpurea), kubjelle (Pulsatilla vulgaris).

Gulare enn gult

Kjapt innlegg i dag, med tre gule innslag. Som ein del andre er eg ikkje overbegeistra for gule blomar, men eg ser likevel at det kan ha sin sjarm, slik som denne. Dette må vel vere ein fylt form for gulveis? Eg anar ikkje kor eg har fått den frå, muligens frå nokon i parsellhagen i si tid. Den kom med ein blome i fjor, og i år har den spredd seg ein del.

Geranium 'Blue Sunrise' som eg kjøpte i fjor haust ser ut til å halde det den lovar, nydelig gult bladverk. Det blir spennande å sjå korleis det står til dei blå blomane seinare i sesongen!

Og her er lunsjen i går, heimebakt brød med eggerøre frå hønsehuset og grasløk frå hagen.

Det var sånn ein fin dag i går, eg og Veslepionen var heime åleine og var ute frå halv ni om morgonen til halv sju om kvelden. Me gjekk berre inn for å finne litt mat innimellom. Eg fekk gjort kjempemykje, nesten ferdig med surjordsbedet pluss at eg har gravd opp eit stort nytt bed opp mot gjerdet. Jenta klarar stort sett å sysselsette seg, det er stas å hjelpe mamma å grave med eigen spade og bøtte... Elles brukar ho mykje tid på å gjete hønene. Når me er ute i hagen pleier me å sleppe dei ut av hønsegarden så dei kan gå og rote i jorda oppe i skogkanten. Men dei må passast på, lekre spirar i beda mine er visst veldig fristande. Då er det godt å ha ei lita jente som er lett på foten, ser ho dei nærmar seg kjem ho springande med heva peikefinger og kjeftar: "Nei, nei høne, ikke pise mamma sin bom! Gå opp i kogen!" (Ordforklaring - pise=spise, bom=blomst, kogen=skogen. Dagmammaen til jenta snakkar pen bergensdialekt og det smittar tydeligvis...)

Ingen liten Bagatelle dette, nei

Det har vore altfor fint ver til å sitte inne og blogge, og dessutan travelt på mange frontar. Ei langhelg i Paris har me likevel fått tid til... Forsinka bryllupsreise kan ein kanskje kalle det. Etter at kvalene med å reise frå nesten-toåringen i tre heile netter hadde gitt seg, klarte eg jammen å nyte det også. Kven skulle tru eg skulle bli ei slik hønemor? Veslepionen og mormora hadde ei strålande helg i lag, og jentungen hadde ikkje ein gong folkeskikk nok til å spørre etter foreldra sine. Men men, ho blei veldig glad for å sjå oss igjen og det var jo endå godt.

Paris var sjølvsagt fint, det mest interessante på hagefronten var Parc de Bagatelle. Me blei begge veldig begeistra for dei espalierte frukttrea i kjøkkenhagen, har lyst til å prøve oss på noko slikt her også. Er det ikkje fint?

Løkblomstringa var på sitt beste mens me var der, vil eg tru. Sjølvsagt gjekk batteriet på kameraet ganskje kjapt, men eg fekk foreviga litt i alle fall.

Ein trepeon hadde så smått begynt å blomstre:

Kirsebærblomstringa i heile byen kunne ta pusten frå nokon og ein kvar, dette treet i Parc de Bagatelle gav ly for ei stakkars sliten Blåbærdame...

Og påfuglane, påfuglane! Kan det bli meir pittoresk enn denne fuglen i dette lysthuset?

Me tok våren ein smule på forskudd med denne turen, og det var jammen fint. No er våren komen for fullt i Blåbærhagen også, meir om det etterkvart!