Høner i snøen

Det tok lang tid før den vesle hønseflokken vår våga seg utanfor huset sitt etter snøen som falt i fjor. Men med snørekord i Bergen og kvitt dekke i over to månader hadde dei i grunnen ikkje noko val tilslutt om dei ville ha frisk luft. No har dei to matronene i flokken blitt riktig så eventyrlystne og spaserar seg gjerne ein tur der det er måkt. Dei er begge av rasen australorps, store, tjukke, rolige høner som kan bli veldig tamme. Dei legg lysebrune egg med god storleik. Er dei ikkje fine?

Forrige veke hadde me besøk her i hagen, av det slaget som ikkje er velkoment. Eg kasta tilfeldigvis eit blikk ut vinduet og fekk både åndenød og hjerteklapp når eg såg hønsehauken som sat på ein av staurane i hønsegarden! Heldigvis er det nettingtak over garden, ellers kunne det gått riktig gale. Vanlegvis går jo hønene relativt fritt i utkanten av hagen når me er heime, men det spørs om ikkje me må passe betre på i framtida no når hauken har oppdaga dei. Utriveleg. Men når det er sagt så er det jo eit privilegium å bu så nært byen som me gjør og likevel ha moglegheita til å sjå slike fantastiske dyr i vår eigen hage. For flott var den!